hypersoar پرنده اي فراتر از يک بمب افکن
مترجم MSKSB
منبع
fas.org با کمی ویرایش و تغییر متن
سالها پیش شاید پرواز برای انسان آرزویی دست نیافتنی بود ولی اکنون او بدین آرزو دست یافته است ولی پس از پرواز تازه متوجه مشکل جدیدتری شد و آن مدت طولانی پرواز از نیمی ار محیط زمین بود . هرچند با ورود موتور های جت این مدت زمان برای هوانوردان کاهش یافت ولی باز هم فاصله تا نتیجه مطلوب زیاد بود . بمب افکن هایپر خود ددریچه ای گشود تا آرزوی کاهش مدت زمان پرواز به واقعیت نزدیکتر شود .
جنگنده بمب افکن هایپر سوار (HyperSoar) یک جنگنده و یا در اصل بمب افکنی است هم اندازه بمب افکن بی 52 که می تواند از خاک آمریکا به پرواز در امده و به هر نقطه ای از جهان که مورد نیاز است در هر سرعت و در هر ارتفاعی حمله هوایی کرده و بدون استفاده از سوختگیری هوایی و نیز بدون استفاده از پایگاه واسطه زمینی و با استفاده از تجهیزات پیشگیرانه دفاعی درون خود به سلامت به پایگاه خود در آمریکا بازگردد . این بمب افکن میتواند با سرعتی معادل 6700 مایل بر ساعت (10 ماخ ) و با مقدار دوبرابر مهمات هواپیماهای بمب افکن ساب سونیک (زیر سرعت صوت ) عادی به پرواز در آید
ساختمان این بمب افکن به گونه ای طراحی شده است که با وارد شدن به اتمسفر زمین واستفاده از کمتری نیروی ممکن خود را به سمت هدف رسانده و ماموریت خود را انجام دهد برای این کار این پرنده با روشن کردن موتورهای نیرومند خود تا ارتفاع 130000 پایی از سطح زمین بالا می رود و سپس موتورهای خود را خاموش میکند تا به صورت شیرجه ای با شیب پایین مجددا سرعت گرفته و مقداری از مسیر خویش را بدون استفاده از سوخت طی کند سپس مجددا موتورهای قدرتمند خود را روشن کرده و مجددا به ارتفاع فوق باز میگردد (همانند سنگ صافی که در صورت پرتاب به صورت افقی میتواند چندین بار از روی آب جهش کرده و مجددا به هوا باز گردد ) همانطور که میدانیم جو زمین در مقابل اجسام خارج از زمین که به سطح زمین نزدیک می شوند دارای نوعی مقاومت است و از ورود آن تا حد ممکن جلوگیری میکند . (مانند مقاومت سطح آب در قبال سنگ صاف ) پس بمب افکن هایپر با استفاده از همین خاصیت به علاوه موتورهای نیرومند خود می تواند در طول اتمسفر زمین به سمت هر منطقه مورد نیاز پرواز کند .
این پرنده به طور مثال برای انجام یک ماموریت در شرق آسیا با پرواز از امریکا و بر فراز اقیانوس اطلس به بیش از 25 جهش در یک پرواز یک ونیم ساعته نیاز دارد تا بر فراز هدف خود قرار گیرد . زاویه مورد نیاز به هنگام هربار صعود و سقوط در هر جهش تقریبا پنج درجه می باشد . خدمه این هواپیما نیز به هنگام هربار سقوط و صعود نیرویی معادل 1.5 جی بی ونی و یا جاذبه را احساس خواهند . این نیرو معادل نیروی دوران یک کودک توسط یک فرد بزگسال است که از طرف کودک احساس می شود که تقریبا نیروی ناچیزی است . البته نیروی جی بمب افکن هایپر می تواند تا صد ها مرتبه از ان کوچکتر باشد . اگرچه طرحهای حمل مسافر توسط این پرنده مخاطره امیز ذکر شده ولی در کل هیچ خطری در خارج از جو چون برخورد با پرتاب گرهای ماهواره و یا سایر لانچر های فضایی این پرنده را تهدید نمیکند .
طرح موتوراین هواپیما مبنی بر استفاده از موتورهای موشکی وراکتی برای پرتاب این پرنده از پایگاه پروازی به سمت جو و سپس باز گرداندن آن به سمت مقصد در داخل جو است البته طرح دیگری نیز مبنی بر استفاده ازموتورهای جت پیشرفته برای قرار دادن این پرنده در جو مطرح شده است . یکی دیگر از ایده های بکارگیری شده در این طرح استفاده از گرمای ناشی از اصطکاک جو هنگام شیرجه به درون اتمسفر است . این پرنده می تواند گرمای وارد شده را جذب و در زمان اوج گیری مجدد و قرار گیری در خارج از اتمسفر که دارای دمایی بسیار پایین است استفاده کند . البته این طرح در حال تحقیق است .
تصویری از چگونگی کارکرد موتور های بمب افکن
روش دیگر برای تامین نیروی اوج دهنده در این پرنده استفاده از موتور های اسکرم جت است . این موتورها با قابلیت فشرده سازی و دادن شتابی بیش از حد معمول به ذرات ورودی هوا می توانند نیرویی بسیار بالاتر از موتورهای جت برای هایپر ایجاد کنند . در هر صورت امکان استفاده از این نوع موتورها حداقل برای دادن شتاب اوج گیری به هایپر غیر محتمل نخواهد بود .زیرا این موتورها پرتابکننده های خوبی در سرعت های فراصوت هستند .
نماهای جانبی بمب افکن
طراحی بمب افکن به صورت کاملا آئرودینامیک اتنجام شده است و دارای طول بسیار بالایی است که بتواند همچون یک راکت برای گرفتن شتاب عمل کند . لبه های خارجی در گوشه های اتصال قسمت بالایی هواپیما با قسمت پایینی نیز برای افزودن قابلیت آئرودینامیک آن به صورت کاملا زاویه دار در نظر گرفته شده است . برای دفع مشکل ناشی از سرعت های بالا در این بمب افکن قسمت جلویی به صورت نازک تر و کم عرض تر از قسمت انتهایی هواپیما برای تحمل فشار بسیار بالای امواج صوتی طراحی شده است علاوه بر این خود بمب افکن همچون یک بال بزرگ است که با توجه به نوع شکل بندی ان نیروی بالابرنه آن در سرعتهای بالا بسیار افزایش می یابد .
در صورت نهایی شدن طرح ساخت این بمب افکن که دارای پروژه ای بسیار محرمانه است فاصله 17 ساعته پرواز بین استرالیا ولندن به 1.5 ساعت کاهش خواهد یافت . و امید انسان به کاهش فاصله ها روز به روز بیشتر خواهد شد . البته بنابه ادعای چندین نشریه تعدادی عکاس موفق به شکار تصاویری با استفاده از تلسکوپ از پروازهای شبانه این بمب افکن شده اند
منبع
fas.org با کمی ویرایش و تغییر متن
سالها پیش شاید پرواز برای انسان آرزویی دست نیافتنی بود ولی اکنون او بدین آرزو دست یافته است ولی پس از پرواز تازه متوجه مشکل جدیدتری شد و آن مدت طولانی پرواز از نیمی ار محیط زمین بود . هرچند با ورود موتور های جت این مدت زمان برای هوانوردان کاهش یافت ولی باز هم فاصله تا نتیجه مطلوب زیاد بود . بمب افکن هایپر خود ددریچه ای گشود تا آرزوی کاهش مدت زمان پرواز به واقعیت نزدیکتر شود .
جنگنده بمب افکن هایپر سوار (HyperSoar) یک جنگنده و یا در اصل بمب افکنی است هم اندازه بمب افکن بی 52 که می تواند از خاک آمریکا به پرواز در امده و به هر نقطه ای از جهان که مورد نیاز است در هر سرعت و در هر ارتفاعی حمله هوایی کرده و بدون استفاده از سوختگیری هوایی و نیز بدون استفاده از پایگاه واسطه زمینی و با استفاده از تجهیزات پیشگیرانه دفاعی درون خود به سلامت به پایگاه خود در آمریکا بازگردد . این بمب افکن میتواند با سرعتی معادل 6700 مایل بر ساعت (10 ماخ ) و با مقدار دوبرابر مهمات هواپیماهای بمب افکن ساب سونیک (زیر سرعت صوت ) عادی به پرواز در آید
ساختمان این بمب افکن به گونه ای طراحی شده است که با وارد شدن به اتمسفر زمین واستفاده از کمتری نیروی ممکن خود را به سمت هدف رسانده و ماموریت خود را انجام دهد برای این کار این پرنده با روشن کردن موتورهای نیرومند خود تا ارتفاع 130000 پایی از سطح زمین بالا می رود و سپس موتورهای خود را خاموش میکند تا به صورت شیرجه ای با شیب پایین مجددا سرعت گرفته و مقداری از مسیر خویش را بدون استفاده از سوخت طی کند سپس مجددا موتورهای قدرتمند خود را روشن کرده و مجددا به ارتفاع فوق باز میگردد (همانند سنگ صافی که در صورت پرتاب به صورت افقی میتواند چندین بار از روی آب جهش کرده و مجددا به هوا باز گردد ) همانطور که میدانیم جو زمین در مقابل اجسام خارج از زمین که به سطح زمین نزدیک می شوند دارای نوعی مقاومت است و از ورود آن تا حد ممکن جلوگیری میکند . (مانند مقاومت سطح آب در قبال سنگ صاف ) پس بمب افکن هایپر با استفاده از همین خاصیت به علاوه موتورهای نیرومند خود می تواند در طول اتمسفر زمین به سمت هر منطقه مورد نیاز پرواز کند .
این پرنده به طور مثال برای انجام یک ماموریت در شرق آسیا با پرواز از امریکا و بر فراز اقیانوس اطلس به بیش از 25 جهش در یک پرواز یک ونیم ساعته نیاز دارد تا بر فراز هدف خود قرار گیرد . زاویه مورد نیاز به هنگام هربار صعود و سقوط در هر جهش تقریبا پنج درجه می باشد . خدمه این هواپیما نیز به هنگام هربار سقوط و صعود نیرویی معادل 1.5 جی بی ونی و یا جاذبه را احساس خواهند . این نیرو معادل نیروی دوران یک کودک توسط یک فرد بزگسال است که از طرف کودک احساس می شود که تقریبا نیروی ناچیزی است . البته نیروی جی بمب افکن هایپر می تواند تا صد ها مرتبه از ان کوچکتر باشد . اگرچه طرحهای حمل مسافر توسط این پرنده مخاطره امیز ذکر شده ولی در کل هیچ خطری در خارج از جو چون برخورد با پرتاب گرهای ماهواره و یا سایر لانچر های فضایی این پرنده را تهدید نمیکند .
طرح موتوراین هواپیما مبنی بر استفاده از موتورهای موشکی وراکتی برای پرتاب این پرنده از پایگاه پروازی به سمت جو و سپس باز گرداندن آن به سمت مقصد در داخل جو است البته طرح دیگری نیز مبنی بر استفاده ازموتورهای جت پیشرفته برای قرار دادن این پرنده در جو مطرح شده است . یکی دیگر از ایده های بکارگیری شده در این طرح استفاده از گرمای ناشی از اصطکاک جو هنگام شیرجه به درون اتمسفر است . این پرنده می تواند گرمای وارد شده را جذب و در زمان اوج گیری مجدد و قرار گیری در خارج از اتمسفر که دارای دمایی بسیار پایین است استفاده کند . البته این طرح در حال تحقیق است .
تصویری از چگونگی کارکرد موتور های بمب افکن
روش دیگر برای تامین نیروی اوج دهنده در این پرنده استفاده از موتور های اسکرم جت است . این موتورها با قابلیت فشرده سازی و دادن شتابی بیش از حد معمول به ذرات ورودی هوا می توانند نیرویی بسیار بالاتر از موتورهای جت برای هایپر ایجاد کنند . در هر صورت امکان استفاده از این نوع موتورها حداقل برای دادن شتاب اوج گیری به هایپر غیر محتمل نخواهد بود .زیرا این موتورها پرتابکننده های خوبی در سرعت های فراصوت هستند .
نماهای جانبی بمب افکن
طراحی بمب افکن به صورت کاملا آئرودینامیک اتنجام شده است و دارای طول بسیار بالایی است که بتواند همچون یک راکت برای گرفتن شتاب عمل کند . لبه های خارجی در گوشه های اتصال قسمت بالایی هواپیما با قسمت پایینی نیز برای افزودن قابلیت آئرودینامیک آن به صورت کاملا زاویه دار در نظر گرفته شده است . برای دفع مشکل ناشی از سرعت های بالا در این بمب افکن قسمت جلویی به صورت نازک تر و کم عرض تر از قسمت انتهایی هواپیما برای تحمل فشار بسیار بالای امواج صوتی طراحی شده است علاوه بر این خود بمب افکن همچون یک بال بزرگ است که با توجه به نوع شکل بندی ان نیروی بالابرنه آن در سرعتهای بالا بسیار افزایش می یابد .
در صورت نهایی شدن طرح ساخت این بمب افکن که دارای پروژه ای بسیار محرمانه است فاصله 17 ساعته پرواز بین استرالیا ولندن به 1.5 ساعت کاهش خواهد یافت . و امید انسان به کاهش فاصله ها روز به روز بیشتر خواهد شد . البته بنابه ادعای چندین نشریه تعدادی عکاس موفق به شکار تصاویری با استفاده از تلسکوپ از پروازهای شبانه این بمب افکن شده اند
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 نظرات:
ارسال یک نظر