آشنائي باسازمان جهاني هواپيمائي كشوري(Icao)قسمت اول
به منظور شناخت در مورد سازمان هواپيمائي كشوري نحوه كاركرد و عملكرد آن بخشهاي زير به طور خلاصه بيان ميگردد.
1-شناخت سازمان
2-منشور ايكائو
3-آزادي هاي حمل بار و مسافر
4-معرفي ضمائم هجده گانه ايكائو
5-مناطق نه گانه ايكائو
6-نشريات ايكائو.
تاريحچه :
سازمان بين المللي هواپيمائي كشوري كه اختصارا ايكائو ناميده ميشود در 7 دسامبر 1944 تشكيل گرديد.پيمان شيكاگو كه همزمان با كنفرانس سازمان ملل متحد در سانفرانسيسكو تشكيل شده بود نسبت به تنظيم و امضاي پيمان حمل و نقل هوائي و تاسيس ايكائو اقدام نمود.
علت تصويب و تدوين پيمان شيكاگو و اعلاميه تشكيل كنفرانس چنين ترجمه شده است:
نظر به اينكه پيشرفت و توسعه هواپيمائي كشوري بين المللي در آتيه ميتواند منشائ كمك به ايجاد مودت و پيشرفت و حسن تفاهم و تحكيم روابط حسنه و حفظ آن در بين ملل و افراد جهان باشد و عدم استفاده صحيح از آن ممكن است امنيت عمومي را متزلزل ساخته،آن را به مخاطره اندازدو................اين سازمان تشكيل ميگردد.
سازمان جهاني ايكائو در آوريل 1947 پس از تصويب پيمان شيكاگو رسما موجوديت پيدا كرد و جايگزين سازمان بين المللي موقت هواپيمائي كشوري شد.اولين جلسه مجمع سازمان در ششم مي 1947 افتتاح و در 28 مي اعضاء شورا انتخاب گرديدند.دولت ايران در سال 1327 هجري شمسي رسما به پيمان شيكاگو پيوست و در نتيجه عضو ايكائو شد.بر اساس توافق مقر سازمان در مونترال كانادا ميباشد.
منشور ايكائو:
1-اطمينان از رشد منظم و ايمن هواپيمائي كشوري بين المللي در سراسر جهان
2- تشويق صنعت و طراحي هواپيما براي مقاصد صلح جويانه
3-ترغيب توسعه خطوط هوائي،فرودگاه ها و تسهيلات هوانوردي براي هواپيمائي كشوري بين المللي.
4-پاسخ به نياز مردم جهان به حمل و نقل هوائي ايمن ،منظم،كارا و با صرفه.
5-جلوگري از تضييع اقتصادي ناشي از رقابت مضره.
6-حفظ حقوق دول عضو و تامين فرصت مساوي براي اعضاء براي برقراري سرويس هوائي بين المللي.
7-از بين بردن تبعيض ميان كشورهاي عضو.
8-افزايش ايمني پروازها در ناوبري بين المللي.
9-ارتقاء عمومي همه ابعاد هوانوردي.
10-و به طور كلي تعميم وتوسعه كليه امور پشتيباني هواپيمائي كشوري بين المللي.
آزادي هاي حمل مسافر و بار :
معاهده هواپيمائي كشوري در سال 1944 ميلادي كه توسط 54 كشور در شيكاگو به امضاء رسيددر نظر داشت از طريق تدوين آزادي هاي مربوطه زمينه توسعه حمل و نقل هوائي را فراهم سازد.اين معاهده 9 آزادي عمل در بهره برداري از فضاي كشورهاي عضو را بر اساس قرار داد دو جابه در بر ميگيردكه توسط شركت هاي هوائي به طور منظم مورد استفاده قرار ميگيرد.
آزادي اول:پرواز بر قلمرو هوائي هر يك از كشورهاي عضو بدون ف
1-شناخت سازمان
2-منشور ايكائو
3-آزادي هاي حمل بار و مسافر
4-معرفي ضمائم هجده گانه ايكائو
5-مناطق نه گانه ايكائو
6-نشريات ايكائو.
تاريحچه :
سازمان بين المللي هواپيمائي كشوري كه اختصارا ايكائو ناميده ميشود در 7 دسامبر 1944 تشكيل گرديد.پيمان شيكاگو كه همزمان با كنفرانس سازمان ملل متحد در سانفرانسيسكو تشكيل شده بود نسبت به تنظيم و امضاي پيمان حمل و نقل هوائي و تاسيس ايكائو اقدام نمود.
علت تصويب و تدوين پيمان شيكاگو و اعلاميه تشكيل كنفرانس چنين ترجمه شده است:
نظر به اينكه پيشرفت و توسعه هواپيمائي كشوري بين المللي در آتيه ميتواند منشائ كمك به ايجاد مودت و پيشرفت و حسن تفاهم و تحكيم روابط حسنه و حفظ آن در بين ملل و افراد جهان باشد و عدم استفاده صحيح از آن ممكن است امنيت عمومي را متزلزل ساخته،آن را به مخاطره اندازدو................اين سازمان تشكيل ميگردد.
سازمان جهاني ايكائو در آوريل 1947 پس از تصويب پيمان شيكاگو رسما موجوديت پيدا كرد و جايگزين سازمان بين المللي موقت هواپيمائي كشوري شد.اولين جلسه مجمع سازمان در ششم مي 1947 افتتاح و در 28 مي اعضاء شورا انتخاب گرديدند.دولت ايران در سال 1327 هجري شمسي رسما به پيمان شيكاگو پيوست و در نتيجه عضو ايكائو شد.بر اساس توافق مقر سازمان در مونترال كانادا ميباشد.
منشور ايكائو:
1-اطمينان از رشد منظم و ايمن هواپيمائي كشوري بين المللي در سراسر جهان
2- تشويق صنعت و طراحي هواپيما براي مقاصد صلح جويانه
3-ترغيب توسعه خطوط هوائي،فرودگاه ها و تسهيلات هوانوردي براي هواپيمائي كشوري بين المللي.
4-پاسخ به نياز مردم جهان به حمل و نقل هوائي ايمن ،منظم،كارا و با صرفه.
5-جلوگري از تضييع اقتصادي ناشي از رقابت مضره.
6-حفظ حقوق دول عضو و تامين فرصت مساوي براي اعضاء براي برقراري سرويس هوائي بين المللي.
7-از بين بردن تبعيض ميان كشورهاي عضو.
8-افزايش ايمني پروازها در ناوبري بين المللي.
9-ارتقاء عمومي همه ابعاد هوانوردي.
10-و به طور كلي تعميم وتوسعه كليه امور پشتيباني هواپيمائي كشوري بين المللي.
آزادي هاي حمل مسافر و بار :
معاهده هواپيمائي كشوري در سال 1944 ميلادي كه توسط 54 كشور در شيكاگو به امضاء رسيددر نظر داشت از طريق تدوين آزادي هاي مربوطه زمينه توسعه حمل و نقل هوائي را فراهم سازد.اين معاهده 9 آزادي عمل در بهره برداري از فضاي كشورهاي عضو را بر اساس قرار داد دو جابه در بر ميگيردكه توسط شركت هاي هوائي به طور منظم مورد استفاده قرار ميگيرد.
آزادي اول:پرواز بر قلمرو هوائي هر يك از كشورهاي عضو بدون ف
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
HMDSOFT
0 نظرات:
ارسال یک نظر